Ishte një nga indoevropianistikë më të mëdhenj gjermanë. Por ne shqiptarët kemi plot arsye për të kujtuar këtë dijetar të madh. Në veprën e tij Hyrje në historinë e gjuhës greke, në kapitullin VII („Fiset ilire“) i afrohet studimit të shqipes. Aty hiqen qartë vijat e filiacionit që lidhin gjuhën tonë me ilirishten e vjetër. 

Është një ndër ata albanolog të huaj, të cilët tërë veprimtarinë e tyre shkencore e përqendruan në hulumtimin dhe studimin e gjuhës shqipe.

Lexo shkrimin e plotë (PDF, 109 KB) ...

Ishte veprimtar i shquar i arsimit shqiptar dhe lëvrues i dalluar i gjuhësisë shqiptare. Studimet e larta për filologji i kreu me sukses në Universitetin e Romës. Në vitet 1921-1939 punoi si mësues i gjuhës dhe i letërsisë në shkollat e ndryshme të Shqipërisë, kryesisht në Liceun e Korçës.

Është një emër i njohur prej kohësh në fushën e studimeve albano-ballkanologjike. Mund të thuhet se ai përfaqëson jo vetëm vetveten, por njëkohësisht albanologjinë hungareze të ditëve tona dhe rasti i tij vërteton rregullën që të gjithë ata studiues, të cilët kureshtja shkencore i ka shtyrë që në moshë të re të mësojnë gjuhën shqipe dhe të njihen me visaret e kulturës shpirtërore e materiale të popullit shqiptar, janë bërë edhe miq me besë të këtij populli me origjinalitet kaq të spikatur në të gjitha fushat e jetës.

Ishte një ndër themelvënësit e arsimit të lartë dhe të shkencës albanologjike në Shqipëri. Prandaj emri i tij do të zërë një vend nderi në historinë e arsimit dhe të shkencës sonë, krahas emrave të tillë të nderuar si Aleksandër Xhuvani, Kostaq Cipoja, Eqrem Çabej, Aleks Buda, Selman Riza, Shaban Demiraj, Idriz Ajeti etj.

Lexo shkrimin e plotë në (PDF, 79 KB)  ...

Pak vite më parë Irena Sawicka botoi edhe një studim të rëndësishëm në fushë të fonetikës së shqipes. Punimi i kushtohet strukturës së rrokjes në shqipen dialektore. U publikua në revistën shkencore "Gjurmime albanologjike" të Institutit Albanologjik të Prishtinës (Sawicka, 2008:55-62).