Lindi në Gjakovë më 12.XI.1930. Gjashtë klasë të mësimit fillor i kreu në Tiranë, ndërsa dy të tjerat - në Gjakovë. Maturoi në Gjimnazin e Prishtinës. Ndoqi studimet në Katedrën e Albanologjisë në Beograd dhe, me ndërprerje, i përfundoi më 1959. Vijoi studimet pasuniversitare në Drejtimin e gjuhësisë në Beograd. Tema e tezës së doktoratës iu dha në bazë të punimit “Zhvillimi i strukturës së temave emërore të shqipes” (Gjurmime albanologjike, 1, 1971).
Kreu studimet e larta në Universitetin e Athinës. Veprimtaria e tij për studimin e gjuhës shqipe dhe arsimin kombëtar, e nisi që gjatë periudhës së Rilindjes Kombëtare. Bëri një punë të madhe për pajisjen e shkollës sonë me tekste të gjuhës shqipe, të letërsisë, të pedagogjisë dhe të psikologjisë. Drejtoi e punoi për hartimin e udhëzuesve drejtshkrimorë në vitet 1949, 1951, 1954, 1956.
Lamberc-i i është afruar fushës së studimeve shqiptare duke ardhur nga bota klasike. Kërkimet e tij tregojnë një përzierje të lumtur të gjuhëtarit, të folkloristit e të letrarit. Në këtë mënyrë ato na dalin përpara të shumanshme e të plota, si dëshmia e një njësie mendore të veçantë.
Ishte diplomat austriak dhe albanolog. Më 1847 u bë konzul në Janinë, më 1851 në Syradhe prej 1869 konzul-gjeneral në Athinë. Hahn-i merret si themelues i studimeve shqiptare. Ai ka mbledhur material në vend, mësoi gjuhën shqipe dhe dëshmoi përkatësinë e shqipes si gjuhë e familjes indoevropiane.
Ishte filologe me prejardhje nga ish- Bashkimi Sovjetik, organizatore e shkencës, pedagoge, specialiste e disa fushave të gjuhësisë, sidomos e gjuhësisë krahasimtare- historike dhe e gjermanistikës. Ishte albanologe e njohur, njohëse e mirë e literaturës dhe e folkloristikës shqiptare, e ballkanologjisë dhe e shumë gjuhëve indoevropiane. Ishte themeluese e shkollës së albanologjisë në ish- Bashkimin Sovjetik.
Lindi më 25 shkurt 1877 në Bzenec të Moravisë Jugore të Çekisë së sotme. Studioi së pari drejtësi dhe shërbeu në Vjenë si praktikant juridik me shërbim gatitor për karrierën e avokaturës. Pas një kohe të shkurtër, duke ndjekur një prirje të tij të kahershme, ai iu kthye degës së gjuhësisë.
Është një prej albanologëve më të mëdhenj gjermanë. U lind më 1934 në landin e Saksonisë, në afërsi të Kemnitzit. Në vitet 1951-55 ka studiuar në Berlin sllavistikën. Më pas punësohet në Institutin për Etnografi në këtë qytet.Këtu ngjallet edhe interesimi i tij i drejtpërdrejtë për kulturën e gjuhën shqipe: Me Erich Stockmanin boton përmbledhjen me folklor shqiptar me titullin "Këngë Çame", dhe që nga kjo kohë jepet në tërësi pas studimit të shqipes.